یک دسته دنده ( اهرم دنده) تکه به طور رسمی به عنوان اهرم انتقال شناخته می شود، یک اهرم فلزی است که به گیربکس متصل می شود. خودرو. اصطلاح گیربکس بیشتر به اهرم تعویض دنده گیربکس دستی اشاره دارد، در حالی که در گیربکس اتوماتیک، اهرم مشابهی به عنوان انتخابگر دنده شناخته می شود. معمولاً از یک دنده برای تعویض دنده استفاده می‌شود، در حالی که پدال کلاچ را با پای چپ فشار دهید تا موتور از پیشرانه و چرخ‌ها جدا شود. خودروهای گیربکس اتوماتیک، از جمله گیربکس های اتوماتیک هیدرولیک (مبدل گشتاور)، گیربکس های دستی خودکار و گیربکس های نیمه اتوماتیک قدیمی (مخصوصاً کتابچه های دستی بدون کلاچ)، و آنهایی که دارای گیربکس های متغیر پیوسته هستند، نیازی به پدال کلاچ فیزیکی ندارند.
الگوی تعویض به چیدمان دنده ها اشاره دارد. در یک ماشین گیربکس دستی معمولی، دنده اول به سمت چپ و به جلو قرار دارد. در بسیاری از کامیون ها و برخی از خودروهای اسپورت، به جای آن در وضعیت "پای سگ" به سمت چپ و عقب قرار دارد. معمولاً یک فنر برای بازگرداندن چوب به موقعیت مرکزی وجود دارد. دنده عقب معمولاً در بهترین انتخاب مکان قرار می گیرد تا از درگیری تصادفی جلوگیری شود.
بنابراین یک وسیله نقلیه دنده دستی معمولی، با (مثلا) پنج دنده به جلو، هفت موقعیت ممکن خواهد داشت: پنج دنده جلو، دنده عقب، و یک موقعیت "خنثی" مرکزی. برخی از خودروها دارای دکمه مخصوص برای جلوگیری از درگیر شدن تصادفی دنده عقب هستند. برخی دیگر نیاز دارند که اهرم را بلند کنید، فشار دهید یا با نیروی اضافی حرکت دهید تا معکوس شود. در گیربکس هایی با دنده عقب مستقیم زیر پنجم، ممکن است یک قفل مکانیکی وجود داشته باشد که از انتخاب دنده معکوس به غیر از حالت خنثی جلوگیری می کند، بنابراین راننده ای که از یک گیربکس شش سرعته استفاده می کند از درگیر شدن در دنده عقب در حالی که سعی می کند نفر ششم را انتخاب کند، جلوگیری می کند. برخی از گیربکس ها همچنین دارای یک محافظ پیشگیری از خطا با کنترل الکترونیکی هستند که اگر وسیله نقلیه به اندازه کافی سریع حرکت می کند که از حداکثر دور موتور موتور بیشتر شود، از انتخاب دنده اول و گاهی اوقات دوم جلوگیری می کند.
تعویض دنده اتوماتیک
گیربکس های اتوماتیک به طور سنتی دارای یک الگوی مستقیم بوده و از گیت کلاسیک P-R-N-D استفاده می کنند، با "P" در جلو، بالاترین موقعیت (یا "P" تا آخر به سمت چپ در یک شیفتر نصب شده روی ستون). موقعیت های شیفت مربوطه عبارتند از:
P = پارک - گیربکس به صورت مکانیکی در موقعیت پارکینگ، از طریق یک گیره پارکینگ قفل می شود.
R = معکوس - حرکت معکوس
N = خنثی - هیچ محرکی روی چرخ ها با موتور روشن اعمال نمی شود
D = درایو - حرکت رو به جلو با عملکرد تمام اتوماتیک در همه دنده ها.
میله‌های دنده معمولاً بین صندلی‌های جلوی خودرو، یا در کنسول میانی (گاهی حتی بسیار دور از داشبورد)، تونل انتقال (که به اشتباه شیفتر کنسول نامیده می‌شود، زمانی که مکانیزم شیفتر طبقه به تونل انتقال پیچ می‌شود، یافت می‌شود. با کنسول وسط برای پوشاندن مجموعه شیفتر هنگام استفاده با خودروی دیفرانسیل عقب یا چرخ جلو) یا مستقیماً روی زمین
برخی از وسایل نقلیه دارای یک تعویض ستون هستند که اهرم روی ستون فرمان نصب می شود - در خودروهایی با گیربکس چهار سرعته دستی مانند خودروهای مرسدس بنز دهه 1950 و تمام ترابانت های دو زمانه، این در واقع یک اهرم دنده دستی است که به گیربکس متصل است. با یک پیوند در خودروهای گیربکس اتوماتیک، اهرم بیشتر شبیه انتخابگر دنده عمل می‌کند و در خودروهای مدرن، به دلیل اصل شیفت به سیم، لزوماً نیازی به تعویض دنده ندارد. این مزیت اضافی را دارد که امکان استفاده از صندلی جلوی نیمکتی با عرض کامل را دارد (اگرچه برخی از مدل‌های دارای صندلی سطلی به عنوان گزینه شامل آن می‌شوند).
دستگیره تعویض دنده که با نام های دسته دنده، دستگیره تعویض دنده و دستگیره تعویض دنده نیز شناخته می شود، رابط فیزیکی بین دسته دنده و دست راننده است. از مواد زیادی از پلاستیک های ساده گرفته تا پلاتین ساخته شده است و در اشکال و وزن های مختلفی وجود دارد. دستگیره های تعویض OEM عموماً کروی شکل هستند و زمانی که به چوب دنده متصل می شوند، اغلب شبیه یک پیاده شطرنج هستند
چراغ
لوازم خارجی
ابزار آلات
سیستم خودرو
قطعات اسپرت
لوازم داخلی
چرخ
قطعات خودرو
قطعات بدنه
