چراغ قوه وسیله ای قابل حمل است که با باتری کار می کند و برای روشنایی استفاده می شود. یک واحد معمولی شامل یک یا چند باتری سلول خشک است که در یک خط در داخل یک محفظه باتری قرار گرفته اند که دسته نور را تشکیل می دهد. جریان برق از باتری ها به لامپ در انتهای جلویی چراغ از طریق مکانیزم سوئیچ که بین باتری ها و لامپ قرار می گیرد کنترل می شود.
تاریخ
در طول تاریخ به دنبال منابع نوری قابل حمل و عملی بوده است. مشعلها و شمعها منابع اولیه نور بودند، اما وقتی مردم یاد گرفتند روغنهای حیوانی و معدنی مختلف را بسوزانند، تا حد زیادی با فانوسها جایگزین شدند. با این حال، تا قرن نوزدهم از الکتریسیته برای ایجاد نور استفاده نشد. چراغ قوه مدرن با باتری در سال 1898 توسط Joshua Lionel Cowen، مالک اصلی شرکت آمریکایی Eveready Battery ساخته شد. Cowen در ابتدا ایده ای برای یک وسیله روشنایی تزئینی برای گیاهان گلدانی ایجاد کرد. دستگاه او از یک لوله فلزی با یک لامپ و یک باتری سلول خشک تشکیل شده بود. Cowen ایده خود را به یکی از فروشندگان Eveready خود، Conrad Hubert، منتقل کرد، او لوله فلزی، لامپ و باتری را به اولین چراغ قوه جهان تبدیل کرد و شروع به فروش باتری ها و چراغ قوه کرد. در صد سال گذشته، پیشرفت تکنولوژی منجر به تولید چراغ قوه با صدها سبک و ویژگی مختلف شده است. به عنوان مثال، چراغ قوه ها در حال حاضر با باتری های قابل شارژ ساخته می شوند که می توانند چندین بار استفاده شوند. چراغ های دیگر برای عملیات های خاص، مانند کار در زیر آب یا در شرایط دمای بالا طراحی شده اند.
رایج ترین طراحی چراغ قوه، چراغ ساده خانگی است که از دسته لوله مانندی تشکیل شده است که حاوی باتری ها است. این دسته به یک مجموعه سر نخی که مکانیسم لامپ را در خود جای داده است، متصل می شود. این واحدها با باتری های استاندارد کار می کنند و یک خروجی نور معمولی را ارائه می دهند. برای مصارف صنعتی یا حرفه ای طرح های خاصی مورد نیاز است. این چراغ ها از مواد سنگین تری ساخته شده اند و دوام بیشتری دارند. آنها همچنین برای تولید پرتو روشن تری از نور در نظر گرفته شده اند. چراغ قوه با پرتوهای روشن تر توسط پلیس، آتش نشانان و ارتش استفاده می شود. فانوس های کمپینگ واحدهای بزرگتری هستند که معمولاً با باتری های سنگین تغذیه می شوند. این لامپها اغلب از لولههای فلورسنت بهعنوان منبع نور خود استفاده میکنند، زیرا بازده انرژی بیشتری دارند، با این حال، این نوع لامپها پرتوهای نوری قوی یا هدایتشده را نمیتابانند. علاوه بر این، افزایش اندازه و وزن این نوع فانوس، قابلیت حمل آن را محدود می کند. چراغ قوه های جدید برای استفاده کودکان طراحی شده اند. اینها معمولاً از پلاستیک سبک وزن ساخته می شوند و به دلیل طراحی بصری خود قابل توجه هستند. بدنه چراغ ممکن است با روکش های پلاستیکی تزئینی تزئین شده باشد که جذابیت کودک را افزایش می دهد. طرح های آنها اغلب بر اساس شخصیت های مورد علاقه کارتون های محبوب یا کتاب های کودکان است. در نهایت، انواع مختلفی از چراغ های مخصوص برای استفاده های خاص طراحی شده اند. به عنوان مثال، چراغهای مار، لولههای انعطافپذیری که میتوان آنها را خم کرد یا پیچاند تا در مکانهای صعب العبور نور را تامین کند. برخی دیگر به گونه ای طراحی شده اند که به اندازه کافی کوچک باشند تا بر روی یک زنجیر کلید قرار بگیرند تا سوراخ های کلید را روشن کنند.
عواملی که در طراحی چراغ قوه باید در نظر گرفته شوند عبارتند از: خروجی نور، دوام و قابلیت کارکرد در محیط های خاص. عمر باتری نیز عامل مهمی است و برخی از چراغ ها به گونه ای طراحی شده اند که به پریز برق وصل شوند تا شارژ شوند یا تا زمانی که نیاز باشد شارژ نگه دارند. سایر چراغ ها از لامپ های مخصوص استفاده می کنند، مانند چراغ قوه های نسل جدید که با دیودهای ساطع کننده نور ساخته شده اند. این لامپها به روشنایی لامپهای رشتهای معمولی نیستند، اما مصرف انرژی آنها به قدری کم است که میتوانند صدها ساعت در مجموعهای از باتریهای معمولی دوام بیاورند، در مقایسه با چند ده ساعت برای لامپهای رشتهای.